Rozmowa z Miłoszem na Skałce 2010

I pochowali cię drogi Czesławie 6 lat temu
w tym zacisznym zakątku wśród innych zasłużonych na Skałce.
Leżysz pośród nich i nie trapią cię już problemy tego świata.

Twoje serce zmęczone już na starość zachwytami i trwogą
teraz znalazło swój zasłużony spokój.
Wisła nieopodal zatacza szerokim łukiem koło,
wzdłuż przechadzają się zakochani.

Młodze dziewczyny i chłopcy jeżdżą na rowerach,
tak, miałeś rację - one ciągle się rodzą coraz piękniejsze ...
Starzec siedzi na ławce, patrzy na świat pogodzonym okiem
ze swym losem, wspomina jak kiedyś też trzymał swą wybrankę za rękę.

Zakonnik oferujący literaturę reglijną przed kryptą
prowadzi z dziewczyną dysputy na tematy eschatologiczne,
zapraszają mnie na koncert o 20-stej

I stało się dokładnie jak kiedyś powiedziałeś -
w dzień końca świata pszczoła będzie nadal zbierać miód z kwiatka
a pijak będzie zataczać się jak to nieraz już wcześniej bywało ...
w dzień końca twego świata.

I takie właśnie będą nasze "dnie końca świata" ...

Kraków, 10 sierpnia, 2010